18 januari 2020 | 3 min lezen
Tekst: Noordhollands Dagblad - door: Paul Gutter
ENKHUIZEN. Wie Enkhuizen zegt, zegt Seed Valley. Maar dat de stad ook een zeer innovatieve plasticverwerkende industrie heeft, wordt nog wel eens vergeten. Daar komt op maandag 3 februari verandering in als Pipelife-directeur Mark van Loon bij Cinema Enkhuizen vertelt over de Enkhuizer rioolbuis. ’Neem je afvalplastic mee en laat je inspireren!’, zo luidt de oproep aan belangstellenden.
Van Loon kan wel lachen om die slogan. ,,Als dat maar geen bende wordt in de Drom. Aan de andere kant, de eerste vraag bij innovatie moet altijd zijn: why not, waarom niet?’’
De eerste thema-avond onder het motto ’Enkhuizen heeft het’, over duurzaam eten en genetische manipulatie, was al uitverkocht voordat je met je ogen kon knipperen. Voor de tweede in de serie zijn nog wel voldoende kaarten verkrijgbaar en die belooft zeker niet minder interessant te worden.
Ditmaal draait het om afvalstromen, recycling en de duurzame stad van de toekomst. Eén van de vragen die aan de orde komt: is het mogelijk om met het ingezamelde plastic afval in Enkhuizen een plastic buis te maken voor riolering en afwatering?
Het antwoord is natuurlijk ’ja’. Gertjan van Werven, directeur inzameling bij HVC zal uit de doeken doen hoe het plastic, dat via de inzameling en het afvalbrengstation binnenkomt, eerst naar Kunststof Recycling Van Werven in Biddinghuizen gaat om vervolgens als ’schone grondstof’ weer terug te keren naar Pipelife.
Van Loon gaat zoals gezegd in op de Enkhuizer rioolbuis, oftewel de buis met de drie levens, waarvoor het bedrijf vorig jaar een prijs won. ,,Het is het ultieme, circulaire product’’, aldus de Pipelife-directeur. Wat begint als een gele gasbuis - waar menigeen vroeger besjes of papieren pijltjes mee blies - krijgt een tweede leven als rode buis voor kabelbescherming. Is ook die versleten, dan wordt het materiaal verwerkt tot de bekende grijze rioolbuis. ,,Die kunnen we nog zeker vier keer hergebruiken, zodat de totale levensduur verlengd wordt tot wel driehonderd jaar. En dat is met de technieken van dit moment, want die worden ook steeds beter. Met chemische recycling kan een materiaal als polyethyleen nu al tot op molecuulniveau uit elkaar worden gehaald.’’
De derde spreker deze avond is stadsfilosoof Kees Jansen. Ook hij heeft een vooruitstrevende kijk op afval. ,,Veel mensen beschouwen dat nu nog als iets wat je zo snel mogelijk moet wegdoen of verbranden. Maar eigenlijk moet je een stad zien als één groot metabolisme, een levend systeem van biochemische processen. Dan is diezelfde stad opeens een soort goudmijn van allerlei waardevolle grondstoffen, van materialen die je kunt gebruiken en hergebruiken als je daar wat bewuster mee omgaat.’’
Die bewustwording is en blijft de grootste uitdaging. ,,Mensen denken vaak: als ik iets in m’n eentje doe, draag ik niks bij. Daarom vertel ik mijn verhaal altijd graag in getallen. De productie van één enkel ei kost bijvoorbeeld 200 liter water. Als je elke dag een ei neemt, heb je het dus al gauw over zwembaden vol en als je dat weer vertaalt naar de schaal van Enkhuizen kun je een groot deel van Afrika een jaar lang water geven. Dat is dus écht een behoorlijke impact.’’